dora permbi dor e shikime ne sy nuk me ben zemra jasht te qes fjali e vetmja gje qe ne ate moment vlen eshte puthja e embel qe brenda ne shpirt e ndjen
pse me dhemb shpirti kur afer ste kam pse me rreh zemra pse kaq shum me mungon
pse syt si mbyll nuk bej gjum te leht pse me dridhen duart pse smundem hiq me fjet
pse o loqka jem oj lule oj perendi pse nuk mund te jesh para meje ti
pse drita zotit nuk po muj te shikoj ne sy kurr te them se te dua te kam ne mendje ty
pse kam kaq shum mall kur behet fjal per ty pse dhimbjet e zemres nuk po kan kufij
pse deshiroj te te shoh njeher ne jete te bie pran teje afer pak me ty me fjet
pse sjep kuptim koha qe e kaloj pa ty as qasti ne qast spo jep randesi gjithqkah esht e vrazhd krejt si terr i zi as dielli ne qiell nuk ben drit kur nuk te kam un ty
sa shpejt qe iken ditet e kto nete pa gjum ku ta gjej ket ilaq qe zemren po ma tund
nuk po mund te hec mbi hapat e dashuris sepse nuk ka gjurm te gjej fatin e perendis
as nje minut nuk ndalem pa ta permend ate emer sepse gjithnje dot kem brenda shum thell brenda N´ zemer
te dashuroj jepi qka muj per ty per kete kam lindur te te bej te lumtun dej sa ska kufij
edhe ateher kur fjala dashuri mundohet te rrezohet pik per pik ngadaldale helmohet dhe kur gjelozija mbizotron permbi dashurin une e hapi zemren ta fali lumturin...