Ne kadar soğuksun ölüm

İnsanı üşütüyorsun...

Ne kadar korkutuyorsun ölüm

İnsanın kanını donduruyorsun...

Tatlı, acı dilleri susturuyorsun

Güzellikleri, çirkinlikleri yok ediyorsun...

İnsanı insanlıktan çıkarıyorsun

Yaşama bir anda nokta koyuyorsun...

Ölüm! İnsanın kanını kurutuyorsun

İnsanın nefesini bir anda kesiyorsun...

Ama en büyük adaleti uyguluyorsun:

Zengin, fakir, güzel, çirkin;

ayırım yapmıyorsun...

Nerde, nasıl, kaç yaşında geleceğin sezilmez

Denizde mi, karada mı, havada mı bilinmez...

Depremle mi, selle mi, yangınla mı görülmez

Senin şeklin, şiddetin tahmin bile edilemez...

Vakit gelip ecel  kapıyı çalınca

Ne bir saniye önce, ne bir saniye sonra...

O an alırsın insandan canı

Ve sona erdirirsin yaşamı....

Köln, 30.12.1981