Z’löscht halb Jahr aasprächen, u das i mügligscht churzer Ziit, laat sy lan vergliichen mit enerre Filmrezension. Uber  e Tschuppen Maanend in wenigen Minuten niewis ussägen – i will’s probierren. E Rezensent, das ischt en Maan, wan alls weis u gar nüüd chaan – Punkt. Därmit wään eigentli alls gseid – nei, eso eifach isch d’Sach natüürli nid. Für die miigerrigi Schlussfolgerrig hätemmu mier chuum müessen es busmigs halbs Jahr zuehaan, für z’merken wan i staan. I, i han lengi Ziity nar Schuel. I, i bin bereit em umhi vürri z’stahn – i ha d’Fahna uf u laa sa la flouten. Därfüür isch sums nöötig. E feschti Häbi, i teichen vergliichbar mit enerre starrchen Schuelleitig. Es Tuech, allegorisch gsehn – eimmen sälber – u e starcha Wind, mynner Schüeller, wan mit ihra Reaktioni die Fahna machen z’Flouten.

Drii Beriicha gschouen i als bsunderbar wichtig aan: Erschtens => i muess Schüeller-Tugendi förderre, won umha siin un nid Tugendi verlange, wan e keina old e keini hed. Zweitens => als Erzieher, muess i das, was i wott, vorläben – süscht erwindini ir Dressur. Drittens u Löschtens => alls das, wan i von Endi Summermaanend bis Chrischtmaanend gstudierd haan, bliibt mer, wenn is chan aawenden. I teichen, mier Schuelmeischter arr GIBT  hein d’Fahna uuf u laa sa la flouten!